Keli's Edyt
17-04-2009 - 09-03-2012
2 jaar en 10 maanden
17-04-2009 - 09-03-2012
2 jaar en 10 maanden

Lieve Edyt... Je draagt mijn ratterynaam niet, maar bent hier wel geboren en opgegroeid. Als baby was je al een heel wijs dingetje, je had niet voor niets met 9 dagen al een oogje open. Samen met je zusje Era mocht je hier blijven wonen.
Door een zeer besmettelijke bacterie in mijn groep kreeg je een baarmoederontsteking en moest je al onder het mes terwijl je pas 12 weekjes oud was... Volgens mij had ik het er moeilijker mee dan jij, want je huppelde direct na de operatie alweer rond alsof er niets gebeurd was en herstelde razendsnel.
Door een zeer besmettelijke bacterie in mijn groep kreeg je een baarmoederontsteking en moest je al onder het mes terwijl je pas 12 weekjes oud was... Volgens mij had ik het er moeilijker mee dan jij, want je huppelde direct na de operatie alweer rond alsof er niets gebeurd was en herstelde razendsnel.
Je hebt een hele tijd een gekke plek op je hoofd gehad, zonder ticking, dat zag er best wel maf uit.

photo made by freakyphotographer.be
Bij RatEvent 2010 had ik jou en je zus ingeschreven voor de standaardkeuring, dat plekje op je hoofd was gelukkig nét op tijd weggetrokken Jullie deden het super!! De keurmeesters waren helemaal weg van jou... Je zou de prijs 'beste effen op agoutibasis' winnen, totdat de keurmeester ineens opmerkte dat je geen tepels had. Ook ik stond perplex want het was me nooit eerder opgevallen. Echt, wtf??! De prijs ging dus aan je neus voorbij lol, maar ik was súper trots dat ze jou zo mooi vonden, van al die ratten die ingeschreven waren, en ook nog eens mijn eigen fokseltje. Puur voor de lol ingeschreven en dan zo goed presteren.
Je was enorm ontsnapgraag en kickte erop als ik je nog nét probeerde te pakken, wat uiteraard niet lukte. *roetsj* en weg was je! Dat was altijd een leuk spelletje. Het was zelfs zo erg dat als ik niet direct achter je aan ging om je te pakken, je van bovenop de kooi terug kwam om te kijken waar ik bleef.. *joehoe, ik ben ontsnapt hoor, pak me dan*

Er zijn nog zóveel meer momenten dat ik in een deuk heb gelegen om je. Teveel om op te noemen. Je was echt een lolbroek!
Je bent enorm lang vitaal gebleven, zelfs toen je al 2,5 was klauterde je nog door de kooi en trok je nog sprintjes alsof je een jonge rat was. Ondanks het overlijden van je zusje bleef jij nog altijd in topconditie en zag je er super uit.
De jonkies hadden echt respect voor je. Jullie lagen ook altijd samen.

Je werd meer en meer aanhankelijk naarmate je ouder werd, genoot er enorm van als ik je kriebelde bij je wangen of onder je kin.
Inmiddels begon je toch wel oud te worden, je kreeg staar en je achterpootjes wilden niet meer zo goed. Maar toch wist je altijd nog bovenin de kooi te komen. Als je je van onder wilde wassen kukelde je wel eens achterover, maar Edytje was niet dom.... Je probeerde net zolang mijn aandacht te trekken tot ik je uit de kooi haalde en dan begon je jezelf meteen grondig te poetsen, want vrouwtje ondersteund je wel. Slimmerik dat je er was. Als ik je terug in de kooi wilde zetten en ik hield je voor een hangmat of huisje waar je niet in wilde, dan bleef je stug zitten, geen beweging in te krijgen. Dan was het een kwestie van alle hangmatten af gaan totdat het de juiste was en je er zelf in klom. Dat eigen willetje heb je altijd gehad. Eigenwijsje.
Inmiddels begon je toch wel oud te worden, je kreeg staar en je achterpootjes wilden niet meer zo goed. Maar toch wist je altijd nog bovenin de kooi te komen. Als je je van onder wilde wassen kukelde je wel eens achterover, maar Edytje was niet dom.... Je probeerde net zolang mijn aandacht te trekken tot ik je uit de kooi haalde en dan begon je jezelf meteen grondig te poetsen, want vrouwtje ondersteund je wel. Slimmerik dat je er was. Als ik je terug in de kooi wilde zetten en ik hield je voor een hangmat of huisje waar je niet in wilde, dan bleef je stug zitten, geen beweging in te krijgen. Dan was het een kwestie van alle hangmatten af gaan totdat het de juiste was en je er zelf in klom. Dat eigen willetje heb je altijd gehad. Eigenwijsje.
Als je lastig werd gevallen door een van je vriendinnetjes dan maakte je een geluid, ik kan het niet eens omschrijven zo gek klonk het. Geen piepen of krijsen maar echt zoiets als *oma needs help!!* Ik hoorde altijd direct dat jij het was, en kwam je "te hulp schieten". Dat had je al gauw door, want je 'schreeuwde' al wel eens terwijl de andere rat nog niet eens bij je in de buurt was........... Lekkerding. Ik zal je lokroep, je noodkreet, of wat het dan ook was écht gaan missen....
Je bent de laatste van mijn oude groepje. De laatste van het nest. En de allerlaatste nakomeling uit mijn familie, mijn A-nest...
Omdat je snel achteruit ging en ik wilde voorkomen dat het erger werd heb ik besloten om je in te laten inslapen.... Je laatste minuten heb je in mijn nek gelegen, daar waar je het liefst lag. Lekker dicht bij me.
Dit is een van de laatste foto's die ik van je heb gemaakt, die uitdrukking, precies de Edyt zoals je was en zoals ik je altijd zal herinneren.
Je bent de laatste van mijn oude groepje. De laatste van het nest. En de allerlaatste nakomeling uit mijn familie, mijn A-nest...
Omdat je snel achteruit ging en ik wilde voorkomen dat het erger werd heb ik besloten om je in te laten inslapen.... Je laatste minuten heb je in mijn nek gelegen, daar waar je het liefst lag. Lekker dicht bij me.
Dit is een van de laatste foto's die ik van je heb gemaakt, die uitdrukking, precies de Edyt zoals je was en zoals ik je altijd zal herinneren.

Ik ga je missen meis, dag lieve oma Edyt.
Je laat een enorme leegte achter.....
Nu ben je weer samen met je zusje....