Shita's Biène
06-04-2008 - 07-04-2011
3 jaar

---

Uit deze mooie buik komt Biène. Mijn B-nest werd geboren op 6 april 2008. Het was maar de vraag of jij en je broertjes en zusjes het gingen halen. Gelukkig hadden jullie alle 12 de volgende dag toch een melkbuikje.. Het was echt een wonder. Twee weken later had ik een virus in huis, en werden jullie zo ongelofelijk ziek... Wekenlang ben ik bezig geweest om jullie er doorheen te slepen, jullie waren nog zo klein en zwak.. Godzijdank zijn jullie er alle 12 goed door gekomen. Maar met zo'n slechte start, zou dat niet veel goeds voor de toekomst betekenen dacht ik..

Als jong meisje, weer helemaal opgeknapt. Met haar grote kraalogen en bolle koppie.

In de leer bij haar mama voor de "tsjernobyl-look"

Je ontwikkelde je toch een prachtig, vol meisje, met een waanzinnig karakter. Altijd stond jij met je neus vooraan. Altijd was er Biène die gekke stunts uithaalde. Je vond het geweldig om met mijn hand te stoeien, raakte helemaal door het dolle heen en wist van gekkigheid niet waar je het zoeken moest. In het loopwiel rennen kon je als de beste, en als ik met een heel hoog stemmetje 'loopwielllll' riep dan deed je nog meer en meer je best. Uitslovertje. Ik wilde ontzettend graag babies van je, vanwege je geweldige persoonlijkheid. Helaas mocht het niet zo zijn, je bent destijds 2x gedekt door Ruby's Ronin maar brak de zwangerschap voortijdig af. Voor mij een teken dat er iets niet goed was en daarom heb ik het er bij gelaten. Vlak daarna ben je gecastreerd vanwege een poliep in de baarmoeder. Qua gezondheid heb je het eigenlijk helemaal niet slecht gedaan, zeker niet voor een ratje met zo'n slechte start. Af en toe had je wat last van de voorste luchtwegen, maar dat was met neusspray onder controle te houden. Je was verder ook niet benauwd, je longen waren prima volgens de dierenarts. Ook al werd je ouder, je bleef datzelfde lieve, vrolijke clowntje. Je wist iedereen om je vinger te winden. Lekker kusjesmonster.

Meerdere keren won je een fotowedstrijd op fora, je was ook zo'n modelletje. Ik kon je ergens neer zetten en je bleef daar heel braaf zitten, al knarsend en ploppend. Niet dat je een dweiltje was, want los lopen vond je toch wel het einde. Maar een super makkelijk, lief, braaf ratje was je zeker. Echt een favorietje. Nu je echt ouder werd, nam ik je wel eens apart mee in bed of op de bank, en dan kon je heerlijk bij me in slaap vallen. Mijn lieve, ouwe omatje. Je genoot zo van al die extra aandacht.

Jij was altijd het ratje die ik bij apart zette met een net geopereerde rat, omdat je zo lief en makkelijk was. Intro's waren met jou niet eens een intro te noemen. Af en toe had je wat last van je blaas, je verslikte je wel eens en op het laatst waren je nieren niet meer zo super, maar echt last heb je er volgens mij niet van ondervonden. Altijd was je het vrolijke, blije meisje wat om aandacht stond te bedelen. Je achterpootjes werden duidelijk minder, maar met wat aanpassingen in de kooi wist jij je prima te redden. De nieuwe rittens waren ontzettend druk, maar ze lieten jou lekker je gang gaan. Dat vond ik zo bijzonder. Zelfs als je af en toe alleen lag in een hangmat, kwam er een kleintje bij je liggen. Ze hadden echt respect voor jou. Hoe ouder je werd hoe meer je op je mama begon te lijken. Jullie waren zo'n leuk duo..

knapperd

Mijn enige ratje die koppie onder ging in een badje

Biène op haar best

gekke bekken trekken

allemansvriendje

favo bezigheid

eigenwijsje

grijze haren komen met de jaren

In de zomer bleek hoe gek je was van water. Helemaal koppie onder ging je! Ik moest op een gegeven moment het badje gewoon weg zetten want jij bleef maar doorgaan, vond het zo'n leuk spelletje. Gek ding. Tot op het laatst stond jij je mannetje. Je ging gewoon in de voerbak zitten zodat de anderen er niet bij konden. Goed bekeken meissie. En jij wist dondersgoed, dat als ik lekkere brokjes uitdeelde, jij er 2 kreeg. Je ging niet eerder weg totdat je er 2 in je bekje had. Die rare gewoontes maakten jou extra leuk. Oh en de gekke bekken die je soms trok niet te vergeten! De foto van ons samen heeft nog in het boekje van RatEvent 2010 gestaan, waar je het nodig vond om uitgebreid te gapen voor de camera.

Je zusjes zijn helaas al veel te vroeg heen gegaan, ook je mama is al een tijd niet meer bij ons. Je leeftijdsgenootjes Tuana en Mehri zijn onlangs ook overleden. En jij Biène, jij bleef maar doorhobbelen... Je was zo sterk. En je genoot nog zo van het leven. Vorige week bleek je een verdikking in je achterpoot te hebben, en het groeide zo snel... Sindsdien kreeg je pijnstilling, waardoor ik je nog een paar mooie laatste dagen heb kunnen geven. Maar op een gegeven moment is het mooi geweest, en moet je een beslissing maken. Hoe vreselijk moeilijk dat ook is... Daarom hebben wij besloten om je in te laten slapen. De laatste minuten van je leventje heb je nog in mijn hals doorgebracht, dat was echt jouw plekje...

Foto van ons samen

Meisje, ik kan hier hele verhalen schrijven over hoe geweldig je was, toch kan ik niet in woorden omschrijven hoe erg ik je mis...
Je was echt mijn meisje, mijn vreetzakkie, mijn kneedpoppetje... mijn lieve oma Biène. Met je gekke huppeltje..
Doei liefie..